Zanim powstał Ashan, zanim powstały niebo, gwiazdy i księżyce, zanim w ogóle pojawiło się rodzeństwo Pierwotnych Smoków, w bezkresnej Pustce unosiło się Kosmiczne Jajo. Kto je tam pozostawił i czy cokolwiek było przed nim, nikt tego nie wie, nawet sama Asha. Z jaja wykluły się smocze bliźnięta - Asha, Pierwotna Smoczyca Ładu oraz Urgash, Pierwotny Smok Chaosu. Asha miała pod swoją mocą czas i przestrzeń, życie i śmierć, zaś Urgash wszelkie zachodzące zmiany. Tak jak Ład i Chaos ciągle się ze sobą ścierają, tak i Asha ścierała się z Urgashem. Smoczyca Ładu stworzyła z łupin jaja glob nazwany później Ashanem i wszelkie rzeczy, które obecnie się na nim znajdują.
Następnie wykluła dwoje Smoków Żywiołów - Elratha, Smoka Światła oraz Malassę, Smoczycę Ciemności. Podobnie jak Ład i Chaos są zawsze w konflikcie, tak i stało się ze Światłem i Ciemnością, choć w ich przypadku nadrzędnym celem było przeciwstawianie się Chaosowi. Asha wykluła jeszcze czwórkę innych Smoków Żywiołów: Arkatha, Smoka Ognia, Shalassę, Smoczycę Wody, Sylannę, Smoczycę Ziemi oraz najmłodszego z całej szóstki Ylatha, Smoka Powietrza. Aby pomóc swoim dzieciom w opiece nad Ashanem, Smoczyca Ładu pozwoliła im stworzyć śmiertelne rasy. Elrath stworzył Anioły, które za domenę obrały sobie niebo i chmury a zapomniały o ziemi. Malassa stworzyła Bezimiennych, których interesowały tajemnice i sekrety, a nie Ashan. Arkath stworzył krasnoludy, zeszły pod powierzchnie Ashanu, ryjąc tunele i okrywając świat pod ziemią. Ylath stworzył ludzi, którzy byli ciekawi wszystkiego naokoło, lecz nie mieli czasu by swe odkrycia udokumentować. Shalassa stworzyła nagi, które zawładnęły wodami i nadały nazwy wielu morzom, lecz całkowicie nie interesowały się stałym lądem. Sylanna stworzyła elfy, które to zainteresowały się kontynentami, nadając nazwy wielu górom, rzekom czy lasom i nazywając kontynent, na którym powstało później Święte Imperium, Thallan - co w języku elfów oznaczało "Zielona Polana". Inne rasy zaakceptowały tę nazwę.
Zazdrosny o dokonania Ashy, Urgash stworzył sześcioro własnych dzieci, które były zbrukanymi odbiciami Smoków Żywiołów: Ur-Jubaala, władcę szaleństwa, Ur-Vomocha, władcę żarłoczności, Ur-Aazheela, władcę rozrostu, Ur-Traggala, władcę cierpienia, Ur-Khraga, władcę zniszczenia i Ur-Hekala, władcę nienawiści. Obdarzył ich też własną rasą, nad którą mieli panować - demonami.
Konflikt między Ashą a Urashem przerodził się w Wojny Stworzenia, w których to sami smoczy bogowie uczestniczyli i przelali swoją krew. Thallan został zdewastowany i spalony podczas tego konfliktu. Posoka bogów, która spryskała powierzchnię Ashanu, stworzyła Smocze Żyły - rzeki, jeziora i morza krwi oraz magii, które z czasem wsiąknęły w glebę i się skrystalizowały, tworząc minerał zwany Smoczą Krwią. Smocze Żyły oddziaływały na faunę Ashanu - mutując gatunki stworzeń i tworząc nowe, nigdy dotąd nie widziane istoty, jak na przykład gryfy. Gdy wojenny harmider ucichł, Urgash znalazł się przykuty do samego jądra Ashanu, gdzie zapadł w sen. Naznaczył jednak Ashę swym piętnem, które objawiło się w postaci straszliwych koszmarów. Smoczyca Ładu, głęboko poraniona fizycznie i psychicznie po Wojnach Stworzenia, udała się w celu uzdrowienia na opuszczoną wyspę na Oceanie Nefrytowym, gdzie jej córki: Malassa, Sylanna i Shalassa pomogły pozbyć się klątwy Urgasha. Gdy Shalassa leczyła matkę świętą wodą, Malassa wyciągała ze świadomości stworzycieli koszmary, które wkrótce przybrały fizyczną postać zwaną później Matką Namtaru. Następnie Shalassa stworzyła sarkofag, w którym zamknięto ten zbrukany aspekt Ashy, a ochronę nad nim wszystkie trzy smoczyce żywiołów powierzyły dzieciom Shalassy - nagom, które wkrótce wybudowały tam świątynię. Asha po wyleczeniu ran psychicznych, wzbiła się w powietrze, poszybowała ponad Ashan i otoczyła się uzdrawiającym kokonem, tworząc księżyc Ashanu, po czym zapadła w uzdrawiający sen. Jej świadomość wciąż jednak czuwała i poprzez sny mogła kontaktować się ze swoim stworzeniem... podobnie jak Urgash ze swoim.
Wraz z odejściem Ashy oraz uwięzieniem Urgasha, skończyła się Era Mityczna.
Elfy wraz z pomocą swej opiekunki Sylanny zaczęły leczyć i odbudowywać Thallan podczas okresu zwanego Cwałem Jednorożców. Na znacznej części tego kontynentu, od przyszłego Stonehelmu na wschodzie, poprzez Dolinę Heresh na zachodzie, aż po wyspy na Oceanie Nefrytowym na południu, powstało Imperium Shantiri - państwo ludzi, elfów, krasnoludów a nawet nag, które było wspaniałą cywilizacją nauki i magii. Kontynent podnosił się po zniszczeniach Wojen Stworzenia.
Smoczy bogowie z czasem odeszli do Królestwa Duchów, pozostawiając Ashan w rękach swoich dzieci - ras, które stworzyli oraz smoków, które zaczęto postrzegać jako awatary samych bóstw.
Urgash został wygnany z Ashanu, lecz jego dzieci pozostały, tworząc przyczółki. Mozolnie korumpowali mieszkańców Shantiri, a gdy uznali, że nadeszła odpowiednia chwila, zaatakowali wyznawców światła - anioły. Książę Zniszczenia - arcydemon Azkaal - strącił z nieba wiele latających miast aniołów i wymordował tysiące z tych skrzydlatych istot. Został jednak pokonany przez archanioły Michała i Sarę... a także zdradzony przez swą nałożnicę, Lamię - byłą kapłankę Shantiri, i uwięziony w potężnym artefakcie. Anioły odparły ataki demonów, choć tracą wielu ze swych sióstr i braci.
Wojna demonów z aniołami miała jeszcze inny skutek, rozciągnięty w czasie. Zwycięstwa dzieci Elratha nad dziećmi Urgasha napełniło skrzydlate istoty pychą i arogancją. Cechy te pchnęły anioły do wypowiedzenia krucjaty przeciwko Bezimiennym, zwanych później Pradawnych Wojen, co zaowocowało zniszczeniem cywilizacji obu ras i niemal ich całkowitemu wymarciu. Imperium Shantiri, które znalazło się pomiędzy obiema stronami konfliktu, zostało zniszczone. Michał zginął zabity przez Erebusa - Mistrza Zabójców Bezimiennych. Uchodźcy z Imperium Shantiri rozpierzchli się po powierzchni Thallanu, tworząc z czasem nowe państwa: elfy osiedliły się w lasach na północnym-zachodzie, krasnoludy pod górami na północy, ludzie w sercu kontynentu podzieleni na totemiczne plemiona, zaś mędrcy pod przywództwem Sar-Elama na pustyniach na południowym-zachodzie. To właśnie odkrycie tego ostatniego doprowadziło do końca Ery Starożytnej i powstania obecnego kalendarza Ashanu (Thallanu). A tymczasem demony czekały i przegrupowały się, gdy dwie starsze rasy walczyły miedzy sobą...
0 RSS
Sar-Elam kontaktuje się ze świadomością śpiącej Ashy, która w następstwie tego uczy go o naturze ducha i materii i tym samym, Sar-Elam wkracza na wyższy poziom egzystencji, stając się Siódmym Smokiem, czempionem Ashy.
Za pomocą swoich boskich mocy, Sar-Elam zmusza anioły i bezimiennych do zakończenia wojny i podpisania Przymierza Zmierzchu, zakazującego użycia magii tak potężnej, jak podczas tego konfliktu. Żadna ze stron nie sprzeciwia się temu postanowieniu, zaś pojedyncze osobniki mające inne zdanie, albo już nie żyły (Michał), albo zostały uwiezione przez współbraci (Erebus).
Swoją wiedzę Sar-Elam spisuje na manuskryptach zwanych "Objawienie Siódmego Smoka".
Przemiana Sar-Elama staje się rokiem zerowym w nowym kalendarzu Ashanu.
3 RSS
Anioły, zdające sobie sprawę z wymierania własnej rasy, szukają sposobu na przedłużenie swej egzystencji jak i pozyskania nowych wyznawców wiary w Elratha. Przemierzając Ashan, archanielica Sara zwraca uwagę na rozproszone plemiona ludzi, a szczególnie na plemię Sokoła. Anioły pomagają Ronanowi Sokołowi, później zwanym Wielkim, zjednoczyć siedem plemion pod sztandarem Sokołów. Powstaje Imperium Sokoła.
Sara prosi kowali aniołów o wykucie siedmiu mieczy dla nowego cesarza i jego sześciu książąt. Podarunki te zostają przyjęte ochoczo przez nowych właścicieli, prócz Ishtvana Gryfa, który wkrótce ginie w niewyjaśnionych okolicznościach.
Sar-Elam wygłasza proroctwo, iż linia Ronana Sokoła będzie istnieć tak długo, jak długo będzie istnieć Ashan. Przyjęte to zostaje jako zapowiedź, iż ród Sokoła będzie trwał wiecznie, choć dla demonów zinterpretowały to, że śmierć ostatniego z Sokołów zgubi Ashan.
28-40 RSS
Demony atakują rasy Ashanu, sprawiając że krasnoludy, elfy i ludzie znów walczą ramię w ramię. Sar-Elam, chcąc raz na zawsze pozbyć się zagrożenia ze strony dzieci Urgasha, postanawia poświęcić swoje życie i zamknąć je ostatecznie w ognistym jądrze planety. Siódmy Smok tworzy Sheogh i wypędza demoniczny ród do powstałego więzienia. Ceną za to jest jego życie. Jego ciało obraca się w proch, zaś część jego duszy wiąże się z pobliską bryłką rudy stali cienia, tworząc artefakt o kształcie smoczej czaszki, zwany później Cienistym Czerepem.
Rytuał ma jednak pewną wadę. Jeden z siedmiu uczniów Sar-Elama, Sar-Shazzar, skorumpowany przez demona Kha-Beleth, sabotuje poświęcenie Siódmego Smoka i powstaje szczelina w więzieniu, która odtąd będzie się otwierać i wypuszczać demony na powierzchnię Ashanu z każdym zaćmieniem Krwawego Księżyca.
48 RSS
Ocalałe po Pradawnych Wojnach oraz Wojnach Ognia anioły znajdują schronienie w Imperium Sokoła. Cesarz Brian Sokół ofiaruje władze absolutną Kościołowi Smoka Światła. Królestwo ludzi zostaje przemianowane na "Święte Imperium Sokoła". Niezadowolenie narasta wśród obywateli, którzy nie godzą się porzucać wiary w Ylatha . Wielu z nich opuszcza terytorium imperium, by założyć Wolne Miasta na wschodzie.
50-260 RSS
Odbudowa po Wojnach Ognia i stosunkowo zgodne relacje pomiędzy rasami. Powstaje królestwo elfów - Irollan.
62 RSS
Rozłam pomiędzy uczniami Sar-Elama, którzy nie mogli porozumieć się w sprawie, jak najlepiej podążyć ścieżką wskazaną przez Siódmego Smoka, a w przyszłości być może przewyższyć jego dokonania.
Sar-Antor tworzy zakon Ślepych Braci, zgromadzenie uzdrowicieli, wieszczy i balsamistów poświęcone czczeniu Ashy.
Sar-Tigon tworzy zakon Cichych Sióstr.
Sar-Bahir tworzy zakon Białych Tkaczy
Sar-Badon zakłada wojskowy zakon Smoczych Rycerzy ukierunkowany na ćwiczeniu umysłu i ciała.
Siódemka uczniów Sar-Elama: Sar-Aggreth, Sar-Antor, Sar-Badon, Sar-Bahir, Sar-Tigon, Sar-Issus, prowadzeni przez najbardziej utalentowanego z nich, Sal-Shazzara, udaje się na południowe-zachodnie pustynie Thallanu, gdzie zakładają Siedem Miast (pierwsze Królestwo Magii). Towarzyszą im inni magowie i ludzie o podobnym toku myślenia.
67 RSS
Sar-Shazzar wygłasza proroctwo o Mesjaszu demonów - półkrwi człowieku, półkrwi demonie. W odróżnieniu od demonów, mógłby przebywać w tym świecie cały czas. W odróżnieniu zaś od zwykłych ludzi, byłby zdolny używać magii Urgasha.
74 RSS
Sar-Shazzar umiera we śnie. Podczas przygotowań do złożenia zwłok na stosie pogrzebowym w nekropolii, ciało Sar-Shazzara rozpada się w proch.
104 RSS
Na łożu śmierci Sar-Badon nakazuje Smoczym Rycerzom zbudowanie ukrytych twierdz i schronienie się w nich, jak tylko będą gotowe. Twierdze te są rozproszone po całym świecie, poświęcony przetrwaniu nauk Siódmego Smoka, obserwowaniu jakiejkolwiek aktywności demonów oraz treningowi nowych Smoczych Rycerzy, by uzupełniać szeregi.
Smoczy Rycerze nie są od tamtej pory często widziani w świecie. Przez stulecia rzadko kiedy opuszczają swoje twierdze i zazwyczaj tylko w czasach niezwykłego zagrożenia.
330-336 RSS
Całkowite zaćmienie księżyca powoduje masywną wyrwę w demonicznym więzieniu. Lordowie demonów uciekają z więzienia i plądrują ziemie elfów. Armie ludzi i krasnoludów zmierzają im na spotkanie, lecz wciągnięte w zasadzkę zostają szybko rozgromione. Ocalali z pogromu uciekają na południe, w stronę Siedmiu Miast, licząc na to, że magia czarodziei powstrzyma demony. Jednak i to nie przynosi spodziewanego rezultatu, demoniczne hordy maszerują dalej.
W roku 335 RSS, w krytycznym momencie, jeden z dramatycznych eksperymentów w mieście Al-Rubit przynosi rezultaty – skupienie energii żywiołów ziemi w ludzkim ciele oraz napełnienie go krwią demonów, przywraca ciało do życia. Choć ofiara eksperymentu ginie natychmiast, to jednak połączenie dwóch przeciwnych sił, powołuje do istnienia nową rasę, dzieci Ashy i Urgasha - orki.
Mimo, że władcy Imperium Sokoła pierwotnie się temu sprzeciwiali ze względów religijnych, to sytuacja na froncie nie pozostawiła im wyboru. Wielu kryminalistów i niewolników Srebrnych Miast zostaje "napełnionych" krwią demonów - stają się orkami, silnymi osobnikami, niepodatnymi na magię demonów, związanymi ze sobą więzami klanów.
Przechodząc przez armię demonów jak burza, orki zamieniają to co wydawało się godziną zwycięstwa stworzeń Urgasha w pogrom. Lordowie demonów w ostatnim aspekcie zemsty postanawiają zabrać ze sobą do grobu orki – jeśli nie będzie potomstwa, nowa rasa szybko wyginie. Gdy orki walczą na froncie, ich niechronione obozy zostają atakowane, zaś mieszkańcy wybici. Jednak ten akt desperacji nadszedł zbyt późno – demony zostają ponownie wygnane do Sheoghu. Wojna Krwawego Księżyca ma się ku końcowi. Wśród orków zapamiętana została jako Wojna Pustej Kołyski.
W "uznaniu" zasług orki zostają oddziałami najemnymi Srebrnych Miast i Imperium Sokoła, choć nie obdarzono ich wolnością.
340-350 RSS
Karmazynowi Czarodzieje tworzą Zwierzoludzi, którzy mieli zastąpić orki jako oddziały szturmowe. Jednak rola nowych stworów zostaje zdegradowana do służących, zabawek i strażników w Siedmiu Miastach.
444 RSS
W Królestwie Byka Świętego Imperium Sokoła przychodzi na świat Alejandro dela Segatora, znany w późniejszych czasach pod złowieszczym imieniem Sandro.
461 RSS
Belketh, uczeń Sar-Shazzara, oraz jego przyjaciel, Alejandro dela Segadora, znajdują rozdział starożytnego manuskryptu, będący częścią "Objawienia Siódmego Smoka", traktujący o nekromancji, mocy nieśmiertelnej duszy czy o najmniej znanym i wyznawanym obliczu Ashy – obliczu staruszki z sierpem w ręku, przecinającym sieci życia.
Na podstawie tego odnalezionego rozdziału Objawień, Belketh wysnuł dwie podstawowe zasady, które stały się fundamentem nekromancji:
- obraz Ashy jako pająka, tkającej nić życia i sprawującej kontrolę nad śmiercią, poprzez przegryzanie nici,
- śmierć nie była końcem, była alternatywą dla życia, transformacją ze świata uczuć, potrzeb i chaosu do świata spokoju i ładu.
Znaleziony fragment Objawień został potraktowany przez nekromantów jako całkowita prawda o stanie istnienia, choć niektórzy z nich stwierdzili, że to tylko część "większej prawdy" i została ona wypaczona przez nekromantów – tym samym postanowili odszukać resztę rozdziałów Objawień.
467-470 RSS
Rebelia orków i połowy zwierzoludzi (w tym harpii i centaurów) w Siedmiu Miastach, która rozszerza się na terytorium Świętego Imperium. Odrzucając swoich panów, a także smoczych bogów, orki pod przywództwem Kunyaka deklarują własną wolność.
470-504 RSS
W Imperium Sokoła cesarz Connor I ogłosza krucjaty przeciw orkom z zamiarem ich ujarzmienia i nawrócenia na wiarę w smoki. Walki są brutalne, zaś buntownicy przegrywają. W końcu pokonane, ale nie złamane resztki orków uciekają gdzie tylko mogą – na południowe pustynie, północno-wschodnie stepy i na Wyspy Zaporowe na wschodzie.
Władczyni nag, Wieczna Cesarzowa, pomaga orkom i wzywa ducha Hai Ryou, który zatapia flotę imperium goniącą buntowników. Cesarz Connor III Sokół uznaje to za znak od smoków i oficjalnie kończy krucjaty przeciw orkom.
479 RSS
Czarodzieje z Al-Safir, zainspirowani starożytną sztuką Shantiri, tworzą pierwsze konstrukty, mające zastąpić zwierzoludzi, orki oraz będące alternatywą dla nieumarłych.
490 RSS
Polityczne wydarzenia dzielą czarodziei na cztery domy:
- Dom Anima z Al-Imral - Przywoływacze duchów i dżinów
- Dom Chimera z Al-Rubit - Karmazynowi Czarodzieje, twórcy orków i zwierzoludzi
- Dom Eterna z Al-Betyl - Nekromanci, władcy nieumarłych
- Dom Materia z Al-Safir - Alchemicy, twórcy konstruktów
505 RSS
Mistrz nekromantów, Aguirre, i jego podopieczna Swiełtana wyruszają na Zapomnianą Wyspę na Oceanie Jadeitowym, by uwolnić więzioną tam Matkę Namtaru. Choć Aguirre ginie podczas misji, Swiełtanie udaje się oswobodzić Matkę Namtaru i sprowadzić ją do Al-Betyl, jednego z Siedmiu Miast.
Tam też Awatar Ashy ujawnia tajemnicę Sandra - iż jest wyznawcą Pustki. Sandro zostaje oszczędzony przez Archonta Belketha, lecz skazany na wygnanie.
512 RSS
W Wolnym Mieście Eridan Crossing rodzi się człowiek, który w przyszłości przyjmie imię Crag Hack.
521 RSS
W Księstwie Gryfa książę Paweł atakuje i masakruje wkraczające na jego ziemie plemię orków. Z rzezi ocalał jedynie szaman Toghrul, który poprzysięga swą duszę demonom, w zamian za zemstę na Pawle. Propozycję przyjmuje arcydemon Arhibban i wykorzystując krew Toghrula otwiera portal do Ashanu. Paweł ginie w obronie królestwa, lecz inwazja demonów zostaje odparta dzięki pomocy Swiełtany. Następcą tronu Gryfów zostaje młody Sława, zaś regentką do czasu jego pełnoletności Swiełtana.
521 RSS
Archanioł Michał, który zginął podczas Pradawnych Wojen, w tajemniczy sposób powraca na Ashan. Szybko zyskuje wysoką pozycję na dworze Liama Sokoła w Świętym Imperium.
537 RSS
Trzeci król elfów – Arniel – otoczony przez pochlebców, postanawia scentralizować władzę i zmienić dotychczasowy wybór króla z elekcji na dziedziczenie. Choć wielu sprzeciwiało się jego decyzjom, tylko władczyni małego królestwa na pograniczu Imperium Sokoła – królowa Tuidhana, postanowiła działać i ogłosiła secesję.
540-541 RSS
Wykorzystując nadarzającą się okazję, cesarz Liam Sokół postanowili zająć ziemie Tuidhany. Władczyni zwraca się o pomoc do króla Arniela, ale jej posłańcy zostali ścięci. Gdy wojska rycerzy podbiły niemal całe królestwo Tuidhany, król elfów postanowił zadziałać i odzyskać swoje dawne ziemie. Wybuchła Wojna Zgorzkniałych Prochów.
W roku 541 RSS Tuidhana widząc zniszczenia w jej krainie oraz masakry ludności, zwróciła się do ocalałych po Pradawnych Wojnach Bezimiennych o pomoc. Ceną z tę pomoc, było odwrócenie się od Sylanny na rzecz smoczycy ciemności – Malassy. Tuidhana dobiła targu – jej podwładni stali się mrocznymi elfami i z nową mocą przegnali obie strony konfliktu ze swoich ziem.
548 RSS
Święte Imperium Sokoła zrzeka się jakichkolwiek praw do ziem elfów i płaci wysokie odszkodowania. Niepodległość królestwa mrocznych elfów zostaje uznana przez ludzi i elfy, choć zdarzały się sporadyczne ataki przygraniczne.
560 RSS
Koło Wolnego Miasta Hammer Fall zostają odkryte ruiny Shantiri. Różni poszukiwacze przygód wyruszają, by odkryć tamtejsze skarby. Część z nich zostaje "skonfiskowana" przez Inkwizycję Świętego Imperium, inne dostają się w ręce kultystów demonów. Rozgrywa się bitwa o panowanie nad odkrytymi skarbami, która przeszła do historii jako Bitwa o Hammer Fall.
563 RSS
Pirat Crag Hack, na zlecenie mówcy zaświatów Sandra, napada na imperialny konwój przewożący artefakty Shantiri z Wolnego Miasta Hammer Fall. Wśród łupów znajduje się Tron Odnowy - potężna relikwia związana z mocami Pustki.
564 RSS
Od lat w Świętym Imperium Sokoła trwały przygotowania do drugiego zaćmienia, tym razem przewidzianego przez Ślepych Braci. Jednak na skutek knowań archaniołów Sary, Uriela i Michała nadeszło ono trzy lata przed terminem. Cesarz Liam ginie podczas inwazji demonów, następczynią tronu zostaje jego siostrzenica Gwendolyn, a splendor za uratowanie Ashanu spada na rodzinę Gryfów. Główne siły demonów zostają powstrzymane przez czar rzucony przez połączone siły orków, nag i smoczych rycerzy. Inne, próbujące zbrukać smocze żyły na terenie Siedmiu Miast, zostają powstrzymane przez kult Pajęczej Królowej. Atak arcydemona Ahribbana na stolicę Świętego Imperium Sokoła też kończy się klęską i jego śmiercią. Ginie także dwoje innych Książąt Demonów, pokonanych przez armie archanioła Michała.
W konsekwencji wydarzeń podczas zaćmienia wychodzą na jaw knowania aniołów dotyczące rodzin królewskich, siedmiu mieczy i planu aniołów dotyczących ich odrodzenia jak i rozpoczęcia nowych Pradawnych Wojen. Archanielica Sara paktuje z Urgashem i tworzy Ostrze Zniewolenia, ale jej plan zniszczenia Świętego miejsca Bezimiennych - Niewidocznej Biblioteki - się nie udaje i miejsce to zostaje przeniesiona do Sheoghu, by nikt nie mógł już skorzystać z jej mocy. Archanioły Michał i Uriel giną, a uwięzione dusze aniołów zostają odesłane do ich boskiego opiekuna, Elratha, gdzie w końcu mogą odnaleźć spokój.
W Sheoghu zaś władzę przejmuje Kha-Beleth, który umieszcza puste zbroje sześciu poprzednich władców w swym pałacu, jako trofea. Ogłasza się jedynym Władcą Demonów.
565 RSS i
Sławny barbarzyńca Crag Hack zostaje wynajęty przez Radę Piratów do zbadania zaginięć statków na Dzikim Morzu. Wkrótce odkrywa, że za zaistniałą sytuację odpowiedzialna jest naga Himiko, kapłanka Kultu Niszczycielki Shalassy. Jej celem jest zatopienie Dzikich Wysp jak i zachodnich wybrzeży Thallanu. Crag Hackowi, z pomocą swego syna Jona Morgana, udaje się powstrzymać raz na zawsze szaloną "meduzę".
Do Księstwa Byka w Świętym Imperium powraca Sandro, cieszący się złą sławą mówca zaświatów. Dzięki swoim machinacjom pozyskuje nową uczennicę - Lukrecję - oraz Kostur Zaświatów, potrzebny mu do zdobycia potężnej relikwii Bezimiennych - Maski Fałszywego Oblicza. Artefakt pozwala na przybranie dowolnego oblicza, co z pewnością przyda się Sandrowi w przyszłości.
566 RSS
Ogromny ogień pochłania stolicę elfów. Król Arniel oraz jego dwór ginie w ogniu. Brythigga, Matka Drzew – święte drzewo elfów, zostaje pochłonięte przez ogień, zostawiając bruzdę w ziemi, na której nic już nigdy nie wyrosło. Straty są zatrważające.
Wina spada na mroczne elfy, które dostają ultimatum od Vaniela, syna Arniela – wygnanie albo śmierć. Większość wybiera wygnanie, na resztę urządza się bezlitosne łowy. Tuidhana postanawia zostać i bronić swego królestwa, co przypłaca życiem.
568 RSS
Jeden z klanów mrocznych elfów pod przywództwem Eruiny, córki Tuidhany, osiedlił się pod wyspą Dalekiego Wiatru, tuż obok terytorium ludzi. Podpisano nawet odpowiedni pakt, ale rycerz Rutger szybo je łamie i wzywa na pomoc elfy z Irollanu. Eruina i jej zabójca Tholos musieli też poskromić ambicje mrocznego elfa Sinitara. Po krótkiej walce pod powierzchnią wyspy z czarnoksiężnikiem, Eruina zdołała zabezpieczyć siedzibę swojego klanu - Inshanost i wkrótce wyszła na powierzchnię w celu dania nauczki Rutgerowi. Po czym zostało jej tylko odeprzeć atak floty elfów pod przywództwem Talanara.
Mimo tych wysiłków królestwo wkrótce upada, a Eruina udaje się do Wolnego Miasta Karthal.
570 RSS
Sandro i jego poplecznicy wchodzą w posiadanie potężnego artefaktu Shantiri - Tronu Odnowy. Gazal, jedna z jego uczennic, oszukuje go i sama zasiada na tronie, stając się Heroldem Pustki i przeciągając na swoją stronę wielu czarodziei z Siedmiu Miast. Zajmuje też pięć wież Mir-Al-Din, powstałych w czasach Shantitich.
W Księstwie Wilka kompania Żelaznych Mieczy, pod rozkazami kapitana Kierana, zostaje najęta do uporania się z problemem najazdów przez orki z Gór Cienia. Po zażegnaniu zagrożenia związanego ze spaczonym chaosem klanem Czarnej Czaszki, natrafiają na ślady wiodące do Siedmiu Miast i Herolda Pustki. Kieran zostaje porwany przez podwładną Gazal, Akane. Nowym kapitanem zostaje były wyznawca Kultu Pajęczej Bogini - Vein. Dzięki pomocy pustynnych orków z Sahaaru Zouleiki, krzyżowców Jona Morgana, demonów nawróconego inkuba Igniatusa, magów byłego kompana Gazal - Hakeema - oraz wydmowych nag Shalana udaje się w końcu pokonać czterech kapitanów Herolda Pustki, w tym przekabaconego Kierana, oraz samą Gazal.
Wydarzenia te, na skutek oddziaływania Pustki, ulegają powolnemu zatarciu w pamięci uczestników kampanii. Jedynie w kilku księgach można znaleźć informacje o tych Zapomnianych Wojnach.
575 RSS
Czterej poszukiwacze przygód zmierzający do Wolnego Miasta Karthalu zostają wplątani w intrygi dworu cesarskiego. Zwerbowani przez imperialnego gubernatora Jona Morgana, mieli za zadanie ustalenie, co się dzieje za zamkniętymi wrotami Karthalu. Od czasu przejęcia władzy w mieście przez Markusa Wilka, sytuacja w całym rejonie chyliła się ku gorszemu.
Podczas swych przygód poszukiwacze odkryli, że Markus był pionkiem w rękach tajemniczego Duncana oraz mrocznego elfa Salvina. Odkryli również, iż prawdziwy Duncan od dawna nie żyje, a jego miejsce zajął jeden z Bezimiennych - Erebos. Ten mistrz zabójców był uwięziony przez swych współbraci od czasu Pradawnych Wojen i darzył szczególną animozją archanioła Michała. Gdy dowiedział się o drugiej śmierci swego arcywroga, wpadł w depresję i postanowił uknuć tak zawiły plan, że dzięki niemu odzyskałby przychylność Malassy. W tym celu omotał mroczne elfy Salvina z zamiarem podboju Karthalu i wywołania przez to wojny między Świętym Imperium a Siedmioma Miastami.
Dzięki pomocy Craga Hacka, który poświecił życie w obronie córki Jona Morgana, a za razem swej wnuczki, poszukiwacze pokonali Salvisa oraz Markusa, aż w końcu zmierzyli się z samym Erebosem w dawnej twierdzy Bezimiennych głęboko pod Karthalem. Przy pomocy broni aniołów z czasów Pradawnych Wojen odesłali intryganta do Malassy.
585 RSS
Smoczy Rycerze przedstawiają elfom dowód, że podpalenie Bryghiggi to dzieło szpiega demonów. Emisariusze zostają wysłani za migrującymi mrocznymi elfami, niosąc ofertę amnestii oraz zaproszenia do powrotu. Oferta zostaje odrzucona.
586-702 RSS
Mroczne elfy osiedlają się na wschód od Irollanu, pod górami Grimheim, niedaleko ziem krasnoludów. Utarczki krasnoludów i mrocznych elfów przeradzają się w otwarty konflikt.
Krasnoludy pod przywództwem Hathora Deepstridera Orlandssona miażdżą siły mrocznych elfów i przeganiają je ze swojego terytorium. Siedliska elfów zostają zniszczone, zaś krasnoludy uważają swe granice za zabezpieczone.
Jednocześnie z synami Tuidhany kontaktują się wygnani kultyści demonów z Siedmiu Miast i oferują pomoc w wojnie, w zamian za możliwość osiedlenia się wśród elfów i praktykowania swego kultu. Mroczne elfy przystają na ten układ i część z ich klanów staje się z czasem wyznawcami demonów.
610-660 RSS
Obecność nekromantów w Siedmiu Miastach rośnie, aż stają się znaczącą frakcją polityczną.
650 RSS
Mroczne elfy przegrywają starcia w Wojnie pod Górą. Część z nich chce w pełni przyjąć ofertę pomocy władcy demonów, Kha-Beletha, inne wolą wrócić do swych leśnych braci. Sorshan oraz jego podopieczny Raelag widzą trzecią drogę - stworzenie państwa mrocznych elfów i zjednoczenie podzielonych klanów. W tym celu potrzebują symbolu - Niewidzialnej Biblioteki Bezimiennych, która została przeniesiona do Sheoghu. Dzięki pomocy czarnych smoków udaje się "przekonać" do sprawy opozycyjne klany, a dzięki łzie Ashy i rytuałom Malassy, Raelag przenosi Bibliotekę z powrotem do Ygg-Chall... wraz z demonami i jej nowym panem - Cyrylem. Ostatecznie mroczne elfy oczyszczają swój nowy symbol z pomiotów Urgasha i tworzą własne państwo - Ygg-Chall.
W Sheoghu Kha-Beleth przekonany jest, że pozbył się rywala w postaci Cyryla... jakże błędna to była wiara.
660 RSS
Sandro, używając Maski Fałszywego Oblicza, podszywa się pod Raelaga i wymazuje z Niewidzialnej Biblioteki pewne informacje.
Wśród nekromantów rozszerza się choroba, dotykająca wszystkich, w żyłach których płynie jad Matki Namtaru. Archont Belketh oraz jego dawny uczeń, Vein, wyruszają na poszukiwania lekarstwa. Dołączają do nich Ludmiła i adoptowana córka hierofantki Anastazji - Zakera. Powstrzymując zapędy młodej cesarzowej Drew ze Świętego Imperium Sokoła względem osłabionego Hereshu oraz pozyskując do swej pomocy widmowe smoki, grupa wyruszyła do Niewidzialnej Biblioteki mrocznych elfów z zamiarem odszukania lekarstwa. Sando, korzystając z Maski, podszył się pod Veina i wywołał konflikt między obiema nacjami. Po wyjaśnieniu "nieporozumienia" Realag pozwolił nekromantom skorzystać z Biblioteki. Odkryli tam, że lekiem na plagę wywołaną przez Sandra, było przywrócenie utraconych wspomnień Matce Namtaru. W tym celu konieczna byłą wyprawa na Zapomnianą Wyspę, miejsce jej narodzin... a stamtąd do Świata Duchów. Odtwarzając kolejne wspomnienia Matki Namtaru o Wojnach Stworzenia, Vein odkrył też, że Zakera została przez niego "stworzona" jako broń przeciwko Pustce. Dzięki temu udało im się pokonać Awatara Pustki i wyleczyć Matkę Namtaru, a tym samym nekromantów.
717 RSS
Podczas krótkiego zaćmienia księżyca, mały oddział demonów przedostaje się do tego świata. Poszukują ukrytych twierdz Smoczych Rycerzy i rozpoczynają krwawą, tajną wojnę. Smoczy rycerze w końcu wychodzą z niej zwycięsko.
Tuż po zakończeniu działań wojennych, smoczy rycerze zaczęli wzmożoną rekrutację, by uzupełnić swoje szeregi. Od kandydatów wymagano nie tylko sprawności fizycznej ale i umysłowej. W tym celu stworzono Test Zagadek, który kandydaci musieli przejść. Jeden z nich - Vittorio, musiał rozwiązać trzy zagadki: Korzystnego Bilansu, zebrać specyficzną armię za 4000 szt. zł oraz rozwiązać Liczbę Mocy. Przy czym musiał jeszcze cały czas walczyć o przeżycie.
W Hereshu Archont Kultu Pajęczej Bogini wysyła swego pomagiera na więzienną wyspę Pazury Namtaru, w celu odnalezienia zaginionego posłańca. Na miejscu okazuje się, iż zawiązano spisek mający sabotować podpisanie traktatu ze Świętym Imperium Sokoła. Podążając wraz z przemienionym w pół-ghula negocjatorem za zdrajcami, wysłannik Belketha trafia do Ukrytego Domu Smoczych Rycerzy Malassy.
Cesarz Duncan Sokół wysyła swego posłańca, by eskortował negocjatora na rozmowy z nekromantami z Hereshu. Ten zostaje jednak otruty, zaś ślady prowadza do Kościoła Elratha. Dzięki pokonaniu anielskich spiskowców, udaje się zdobyć antidotum i negocjator wraz z eskortą wyrusza do Ukrytego Domu Smoczych Rycerzy Malassy.
Na miejscu dochodzi do ataku ze strony demonów. Przychodzi też pomoc z nieoczekiwanej strony... kolejnych demonów. Okazuje się, że winę za problemy u nekromantów i rycerzy, a także za niedawny atak ponosi Zakon Pustki. Jego członkom udaje się wykraść z twierdzy smoczych rycerzy "Pieśń Elratha" - zwój pozwalający przyzwać samego Smoka Śwaitłości w Świecie Duchów. Mimo wysiłków wysłannikom Belketha i Duncana nie udaje powstrzymać się przywódcy Zakonu Pustki - Sandra - przed przywołaniem bóstwa i użyciem magii Pustki, która powoli wymazuje wspomnienia z umysłu Elratha.
Dzięki pomocy swego Smoczego Rycerza, Bóstwo Światła zostaje przeniesione do twierdzy Kościoła Elrahta, gdzie opatrzono jego fizyczne rany. Wysłannicy Belketha i Duncana zajęli się zaś ranami psychicznymi. Dzięki pomocy Białych Tkaczek udaje im się powstrzymać magie Pustki. Zaś krzyżując plany członków Zakonu Pustki, nawracających mieszkańcom Imperium na swe poglądy, udaje się im wzmocnić wiarę w Elratha, a tym samym i jego samego.
Ostateczna bitwa z Sandrem odbywa się przy rannym Elracie. Jest to bitwa woli i wiary - zatryumfuje ten, kto silniej wierzy w swe przekonani. Sandro nie okazał się owym wybrańcem, ale udało mu się jeszcze raz czmychnąć w siną dal.
756 RSS
Król elfów, Vaniel umiera. Jego następcą zostaje Alaron, które odchodzi od polityki izolacyjnej swych poprzedników. Pomału odbudowuje kontakty handlowe i dyplomatyczne z innymi rasami i królestwami. Udziela wsparcia czarodziejom Srebrnych Miast w walkach przeciwko nekromantom oraz zachęca kupców do przybycia do Irollanu.
751-770 RSS
Zazdrośni o władzę posiadaną przez nekromantów, czarodzieje Siedmiu Miast rozpoczynają masowe prześladowania, zaczynając od konfiskaty majątku, poprzez banicje, na spektakularnych publicznych egzekucjach kończąc. Wybucha długa i straszna wojna domowa.
Wybucha długa i straszna wojna domowa. Starożytne miasta legną w gruzach, zaś duże połacie ziemi nie nadają się do zamieszkania.
771 RSS
Ocalali z Siedmiu Miast zakładają Srebrną Ligę (drugie Królestwo Magii) na południowych ziemiach. Nekromanci zaś uciekają na wschód, na nawiedzone ziemie półwyspu Haresh.
W roku 751 RSS uciekając z Siedmiu Miast, nekromantka Raven i wampir Cero osiedlają się na jednej z wysp archipelagu koło półwyspu Haresh i nazywają swój nowy dom Obiira. Za nimi podąża flota czarodziejów, poza tym sąsiedzi z innych wysp niezbyt przychylnie patrzyli na Raven. Nekromantka postanowiła się przygotować na wizytę magów i po pokonaniu sąsiadów (przy okazji zbierając potężną armię) i umocnieniu posterunków, była gotowa na przyjęcie nadciągających magów pod przywództwem Galiba. Dżin zaoferował nekromantce, w zamian za jej kapitulację, Sprawiedliwość Siedmiu Miast - ognistą sprawiedliwość. Po odparciu jednoczesnego ataku z czterech stron, Raven w końcu wrócić szelestu papierów, mając dużo nowego materiału do badań, Cero zaś był "opity" jak nigdy dotąd.
813-822 RSS
Nekromanci pod wodzą Belketha usiłowali zmiażdżyć nowopowstałą Srebrną Ligę.
W roku 820 RSS czarodziej Maahir wraz z arcymagiem Alyadem postanowili pokonać Zoltana, prawą rękę Belketha, a tym samym umożliwić atak na samego przywódcę nekromantów. Drugim ich celem było odzyskanie czterech artefaktów skradzionych przez nekromantów - insygnii Sar-Issusa. Po odnalezieniu relikwii Maahir w zaciętej walce pokonał Zoltana. Dzięki temu Maahir został obwołany Pierwszym z Kręgu - arcymagiem i przywódcą magów. Dwa lata później Maahir definitywnie pokonał Belketha w Bitwie o Redwaters i tym samym zakończył Wojnę Złamanego Berła. Haresh, królestwo nekromantów i żyzna dolina, uległo w wyniku działań wojennych destrukcji.
823 RSS
Jeden z wielu uczniów Belketha, Naadir, wraz z wiernym arcyliszem Kudurem (zwanym przez Naadira Ishkibalem) postanowił odszukać oryginalną kopię "Objawienia Siódmego Smoka". Kopię, do której droga była chroniona przez smoki, do których nekromanta czuł pewien respekt. Pomocna w tym wypadku okazała się pobliska wyrocznia (a właściwie stary wieśniak), który zażądał jednak wstępnej opłaty w wysokości 50 000 szt. złota. Mimo otoczenia przez nieprzyjaciół, rycerzy, magów, a nawet demony, Naadir zdołał zebrać wymaganą sumę, w końcu jego wojska nie potrzebowały pieniędzy na rekrutację. Wyrocznia oznajmiła następnie, iż potrzebuje do zrozumienia natury smoków Naszyjnika z zębów Smoka. Po pewnych perypetiach (m.in. klucznik, który potrzebował osób do pomocy na roli, czy pogonią za złodziejem naszyjnika) Naadir odniósł artefakt do wyroczni. Po krótkich targach (100 klejnotów), wyrocznia wskazała nekromancie drogę do smoków oraz poinformowała o wartości jaki artefakt może mieć dla tych gadów. Istotnie miał, ale i tak nie obeszło się bez pojedynku, w celu sprawdzenia czy kandydat jest godny, by dotrzeć do mądrości Sar-Elama. Naadir nim był.
843 RSS
Całkowite zaćmienie. Zgodnie z proroctwem Sar-Elama, era ludzi będzie trwać tak długo, jak istnieć będzie ród Sokołów. W związku z działaniami wojennymi demonów, ród Sokoła niemal wygasł. Została tylko królowa Meave i jej syn. Władca Demonów rozkazał swojej generał Jezebeth i jej rogatemu pomocnikowi Urgulowi sprawić, by przepowiednia się wypełniła. Po pierwszej potyczce z Meave, Jezebeth odkryła, że dopóki stolica Imperium Sokoła - Gniazdo Sokoła stoi, dopóty magia tego miasta będzie chronić królową. Tak więc demonica postanowiła najechać miasto i dopilnować, by nie pozostał kamień na kamieniu. Po zaciekłej walce i wcieleniu czynu w życie, Jezebeth dopadła królową. Jednak nie zdołała wyeliminować ostatniego potomka Sokołów, Brendona. Władca Demonów nie był zadowolony i postanowił dopilnować, by Jezebeth "nauczyła się tego i owego" podczas pobytu w Sheoghu.
Kilka lat później, zwoje z proroctwami Ślepych Braci zostają dziwnym trafem zniszczone lub skradzione i nic nie przeszkadza już demonom w zaplanowaniu kolejnego ataku.
853 RSS
Po wymordowaniu rodu Sokołów w Świętym Imperium wybucha wojna domowa. Po dekadzie walk na placu boju zostają tylko dwaj pretendenci do pustego tronu: Seamus z Księstwa Jelenia i Iwan z Księstwa Gryfa. Gryfita postanawia jednak odłączyć swe ziemie i ogłosić niepodległość. Jednak doradcy z jego Rady Cienia próbują mu to wyperswadować.
W końcu Iwan zasiada na imperialnym tronie, zaś Święte Imperium Sokoła zostaje przemianowane na Święte Imperium Gryfa. Gryfy na Wieki! ;P
930 RSS
Od wieków Ostrze Zniewolenia znajdowało się pod ochroną trzech rodzin z Imperium Gryfa, Irollanu i Srebrnych Miast. Jednak podczas jednego ze spotkań, padli oni ofiarą napaści demona Azexesa na rozkaz lorda Bloodcrowna. Dzieci trzech rodzin: elfka Anwen, Godryk, Fiona i Aidan z rodu Jednorożca oraz Nadia, córka władcy Srebrnych Miast - Azh-Rafira krzyżują plany lorda Bloodcrowna.
Godryk ujawnia przed imperatorem i jego synek Aleksiejem zdradę hrabiego Carlyke'a i zyskuje ich dogodną wdzięczność. Aiden ląduje w Sheoghu, gdzie z pomocą sukuba Jezebeth wykorzystuje Ostrze Zniewolenia, by podporządkować sobie demony i zemścić się na Azexesie. Fiona budzi się w jako duch w Hereshu i z pomocą nekromanty Markala pokonuje Ludmiłę i wraca do swojego ciała. Nadia zaś trafia do rodzinnego miasta w Srebrnej Lidze gdzie, z pomocą przybyłej w miedzy czasie reszcie przyjaciół oraz czarodzieja Cyrusa, musi stawić czoła lordowi Bloodcrownowi.
Samozwańczy Ósmy Smok okazuje się ojcem Nadii, którego już dawno spaczyła zawiść oraz Urgash. Ostrze Zniewolenia zostaje zniszczone, by powstrzymać sztucznie wywołane zaćmienie, Aiden uwolniony spod uroku artefaktu, zaś o samego Azh-Rafira upomniało się Sheogh.
951 RSS
Całkowite zaćmienie księżyca. W związku z tym, królowa imperium Fiona Gryf wysyła swojego brata Godryka oraz jego pomocnika inkwizytora Dominika do Cyrusa z Ligi Srebrnych Miast, męża zmarłej Nadii, w celu zawarcia wojennego sojuszu. Ze względu na dawne waśnie, Godryk musiał najpierw zdobyć "prezent" dla arcymaga, a był nim był Wisior Mistrzowstwa. Po drobnej utarczce z Lordem Demonów z pobliskich lochów i wystraszeniu lokalnego garnizonu magów, Godryk zdobył artefakt w podziemnej smoczej utopii. Dzięki czemu królowa Fiona mogła bez przeszkód zawrzeć sojusz z magami.
Na polu bitwy nadciągającej armii demonów czoło stawiają połączone siły ludzi pod wodzą Aleksieja, elfów pod przywództwem Alarona i czarodziei pod rozkazami Cyrusa. Gdy szala zwycięstwa przechyla się na stronę Szarego Sojuszu, Kha-Beleth zaczął zamykać bramy swego więzienia, chcąc ratować życie. Aleksiej i jego przyboczna gwardia ruszyła do przodu, mając nadzieje, że zabiją władcy demonów raz na zawsze, zaś Cyrusa i Alarona ogarnia zwątpienie i zostają z tyłu . Król i jego gwardia zostali zmasakrowani. Część duszy Aleksieja zostaje ocalona przez smoczego rycerza Tieru i powiązana z artefaktem zwanym Sercem Gryfa - przedmiotem wyganiającym demony z Ashanu do Sheogh.
Syn Aleksieja, Nicolai, w wieku sześciu lat obejmuje tron, zaś szmaragdowe smoki opuszczają króla elfów, z powodu jego tchórzostwa.
Jednocześnie rodzi się podczas tych wojen dziedzic księstwa Charta, Izabela, dziecko naznaczone przez Kha-Beletha. Zostaje ona otoczona "opieką" szpiega demonów - Agraela.
952 RSS
Król elfów Alaron wysyłał jednego ze swych dowódców, Ossira, oraz jego kompana, myśliwego Sylraela, na poszukiwanie Łzy Ashy, w celu odbudowy zniszczonych miast. Po przybyciu na wschodnią granicę Irollanu, Ossir odkrył, że pobliskie obeliski ze wskazówkami ukrycia artefaktu zostały zniszczone przez mroczne elfy. Po krótkich utarczkach z nimi oraz po odczytaniu "krótkich i węzłowatych" wiadomościach na drogowskazach, Ossir odkrył w końcu miejsce ukrycia Łzy Ashy.
954 RSS
Rycerz Dougal oraz łucznik Alaryk zostają zaproszeni na konkurs łucznicy elfów z Irollanu. Przy okazji królowa Fiona rozkazuje im uporanie się z pobliskimi bandytami. Po krótkiej walce bandyci zostają rozgromieni, lecz w międzyczasie złodziej demonów, Grock, skradł nagrodę konkursu. Po krótkim pościgu Dougal dopadł demona i odzyskał artefakt. Jednak nim mógł wziąć udział w konkursie, musiał przerwać oblężenia miasta elfów Nantur i zniszczyć posterunek demonów Ur-Jubaal.
969-970 RSS
Podczas ślubu Izabeli z księstwa Charta i Nicolaja Gryfa nadchodzi szóste zaćmienie Krwawego Księżyca. Na skutek zniszczenia zwojów Ślepych Braci po Czwartym Zaćmieniu, inwazja demonów jest całkowitym zaskoczeniem. Nicolai ginie, namaszczając Izabelę na swoją następczynię. Część szlachty jest jej przeciwna i wybucha wojna domowa. Z pomocą Izabeli przychodzi dawny astrolog królowej Fiony, nekromanta Markal, który manipulując pogrążoną w żałobie Izabelą i obiecując jej powrót jej ukochanego, wyrównuje dane rachunki z Cyrusem i Srebrnymi Miastami.
W królestwie mrocznych elfów rozproszone klany zostają zjednoczone pod wodzą Raelaga, który doszczętnie wybija wszelkich kultystów demonów wśród swych pobratymców. Następnie rusza w kierunku Imperium Gryfa, by zapobiec planom demonów.
Markal ożywia Nicolaja jako wampirzego lorda, który zwraca się przeciwko elfom z Irollanu, lecz zostaje pokonany przez Findana. W walkach ginie elfi król Alaron. Izabela, na skutek szoku po ujrzeniu nowego oblicza ukochanego, do reszty traci zmysły.
Markal zostaje pokonany przez syna Cyrusa, Zehira, któremu pomagają Godryk i Findan. Cała trójka rusza do stolicy Świętego Imperium Gryfa, Talonguard, by odprawić rytuał na Izabeli, mający pokrzyżować plany Kha-Beletha. Po drodze dołącza do nich Raelag. Rytuał zostaje jednak przerwany przez służkę Władcy Demonów, Biarę, która zabiera Izabelę do Sheoghu.
Raelag, Godryk, Zehir i Findan ruszają do piekła i udaje się im odbić Izabelę. Władca Demonów uznany zostaje za zmarłego. Bohaterowie powracają do swoich krain, choć w przypadku Izabeli i Raelaga podróż ta trwa znacznie dłużej.
970-973 RSS
Izabela wraca wraz z Godrykiem do Imperium Gryfa i natychmiast ogłasza się Świętą Izabelą. Mianuje też Alaryka głową jej kościoła. Rozpoczynają się polowania na wyznawców demonów. Rycerz Laszlo oraz córka Godryka, Freyda, masakrują ludność imperium, którą Alaryk uważa za kultystów. Pokonują też rebeliantów przeciwnych Świętej Izabeli. Podczas negocjacji z królem krasnoludów, Tolgharem, Freyda sprzeciwia się rozkazom swojej królowej i wypowiada jej posłuszeństwo. Na skutek tego zostaje zamordowany jej ojciec Godryk, co wzburza gniew Elratha, który dosłownie roznosi Laszla na strzępy.
Na skutek fiaska negocjacji, ich orędownik, krasnolud Wulfstan, zostaje wygnany z Królestwa pod Górą. Zdobywając wsparcie Freydy, dawnego rebelianta Duncana z rodu Jelenia oraz królewskiego doradcy Hangvula, który zrozumiał, iż stary władca musi być poświęcony, jeśli jego rasa ma przetrwać, Wulfstan pokonuje i zabija Tolghara.
W królestwie mrocznych elfów prawodawczyni Ylaya pokonuje niedobitki kultystów demonów z klanu Blizny Duszy i odnajduje władcę Ygg-Chall, Raelaga oraz królową Izabelę. Okazuje się, że osoba na tronie Imperium Gryfa, to sukub Biara i Izabela dołącza do buntowników, by ją usunąć. Raelag tymczasem udaje się na wschód, do Wolnych Miast, by przeszkodzić w spełnieniu się proroctwa o Mesjaszu Ciemności. Z czasem dołącza do Smoczych Rycerzy.
W Irollanie Findan zostaje ogłoszony regentem, zaś w Srebrnych Miastach Zehir pokonuje nie do końca martwego Markala, tym razem na dobre. W Sheoghu demon Veyer, sądząc iż Kha-Beleth nie żyje, ogłasza się nowym Władcą Demonów, lecz naprawdę interesują go tylko sukuby, a nie realna władza.
Z Hereshu na ziemie Świętego Imperium przybył "mól książkowy" Arantir. Także szukał wskazówek o Mesjaszu Ciemności. Pokonał siły Kościoła Świętej Izabeli, które okazały się demonami skrytymi iluzją i zniszczył źródło tej iluzji, uwalniając duszę Izabeli. Okazało się, że w Sheoghu dusza królowej imperium została oddzielona od jej ciała i użyta do skrycia prawdziwego oblicza demonów, jak i samej Biary. Skoro o sukubie mowa, działania Arantira sprawiły, że jej prawdziwa natura ujrzała światło dzienne, co doprowadziło Alaryka do całkowitego szaleństwa.
Ze stepów Ranaaru przybył nowy chan orków - Gotai. Matka Ziemia i Ojciec niebo "wezwały" go, by wykonał to do czego orki zostały stworzone - pokonał demony kryjące się w Imperium Gryfa. Niszcząc armię Kościoła Świętej Izabeli, Gotai odzyskał też szczątki Kunyaka. Alaryk na wieść o inwazji orków wmówił sobie, że ich zagłada przywróci "Świętej" Izabeli jej daną postać. Do zagłady nie doszło, Gotai zabił Alaryka, msząc tym samym śmierć poprzedniego chana - Quroqa.
Gotai spotkał się z Zehirem, który postanowił sprawdzić, co się wyprawia w państwie Gryfów. Wysłał Gotaia w kierunku Talonguardu, a sam udał się do krainy mrocznych elfów i krasnoludów, przed wyprawą pod stolicę imperium. Zehir pomógł raz na zawsze uporać się Wulfstanowi z jego bratem Roflem i zakończyć tamtejszą wojnę domową oraz przyzwał awatara Arkatha, który naznaczył krasnoluda na nowego króla. Izabela, Gotai, Freyda z Duncanem, Wulfstan, Ylaya oraz Zehir ostatecznie uderzyli na Talonguard i zabili Biarę. Izabela abdykowała, tym samym kładąc kres Imperium Gryfa i przekazując tron Freydi z rodu Jednorożców i jej lubemu Duncanowi z rodu Jelenia. Powstało Imperium Jednorożca.
989 RSS
Wolne miasto Stonehelm znalazło się pod oblężeniem ze strony nekromantów. Inwazja została powstrzymana dzięki pomocy Saretha, sieroty i wychowanka czarodzieja Phenringa, oraz Leanny, potomkini rodu Sokołów. Sareth został wysłany do Stonehelmu w celu pomocy w ekspedycji archeologicznej na Wyspę Czaszki, gdzie podobno skryto Cienisty Czerep. Prócz Kryształu Shantiri, niezbędnego do otwarcia świątyni na wyspie, Sareth dostał od Phenringa jeszcze coś - został związany z Xaną, która została przyzwana, by go chronić.
Wyprawę na wyspę zorganizował Arantir. Po dotarciu do celu, utarczkach z tamtejszymi orkami oraz fauną, Sareth zdobył Czerep, lecz został przez Arantira zdradzony i niemal zginął. Na skraju agonii sukub Xana oraz ojciec Saretha, władca demonów Kha-Beleth, wyjawili mu, że jest przepowiedzianym Mesjaszem Ciemności, zrodzonym dwadzieścia lat wcześniej przez Izabelę podczas jej pobytu w Sheoghu. Cienisty Czerep zaś był artefaktem, który mógł ostatecznie zerwać mury Sheoghu i uwolnić demony... lub też zamknąć je tam na zawsze. Wzywając swe demoniczne dziedzictwo, Sareth wyrwał się objęciom śmierci i udał się za Arantirem, który zamierzał odprawić rytuał zamykający demony w ich więzieniu. Miejscem do tego niezbędnym była starożytna nekropolia Shantiri pod fundamentami Stonehelmu, zaś ceną życie wszystkich jego mieszkańców. Sareth powstrzymał Arantira raz na zawsze i użył swoich mocy by... i tutaj opowieści mówią różnie. Jedne, że zamknął swojego ojca i demoniczny lud w Sheoghu, inne że dołączył do niego i uwolnił swoich pobratymców. Nie są też jasne losy Xany i Leanny. Jedne opowieści wspominają, że Sareth pozbył się sukuba ze swojej duszy, inne że poświecił Leannę, która powróciła jako lisz i została przez niego ponownie zabita, by z Xaną u boku wybrać swoje przeznaczenie.
ok. 1600 RSS
Kilka możliwych zakończeń sagi Mesjasza Ciemności dało możliwość istnieniu kilku równoległych rzeczywistości. W jednej z nich, fabularnie niekanonicznej, Mesjasz uwolnił Demony z Sheoghu, co doprowadziło do opanowania przez nich świata. Asha została pokonana, a jej dzieci, Smoki Żywiołów zniknęły. 600 lat później po ciągłych wojnach, niemal wszelkie cywilizacje śmiertelników zostały zniszczone. Lecz wraz z odnajdywaniem kolejnych Łez Ashy przez ocalałych, budzą się kolejne Smoki Żywiołów, a z nimi nowa nadzieja oraz nowe cywilizacje, jednoczące się pod sztandarami swoich bóstw opiekuńczych.